Is er leven na de dood?

Een kennis van mij was op vrij jonge leeftijd overleden. Een goede vriendin zei tegen mij, toen ik het haar vertelde: heb je al met hem gesproken? Ik vroeg kan dat dan? Ja, hoor, zei ze alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Die nacht, de nacht voor de begrafenis zei ik: Kees, ben je daar? En daar was ie, met een prachtig licht er om heen. Ik vroeg hem: Kees, kan ik iets voor je doen. Nee, lachte hij, voor mij kun je niets meer doen , ik ben bij mijn koning, (ik had nooit met hem over religie gesproken) maar kan ik misschien iets voor jou doen? Ja, zei ik, kun je me op een of andere manier bewijzen dat dit geen hallucinatie, geen fantasie van mij is. Ja, zei Kees, morgen zul je bij de koffie een suikerzakje krijgen met een kroontje erop.

De volgende dag, afgereisd naar een voor mij onbekende stad, Oisterwijk waar de begrafenis zou zijn. Ik was uitgenodigd voor een koffietafel na afloop van de begrafenis, maar kwam vrienden tegen die niet waren uitgenodigd en besloot met hun mee te gaan om in de stad gezamenlijk een kop koffie te drinken. Veel gelegenheden waren gesloten, het was maandagochtend, alleen ‘Het Swaentje’ was open. Je begrijpt het al, op het moment dat ik de suiker in mijn kopje wil doen, zag ik dat er op het suikerzakje een kroontje stond en vertelde ik mijn vrienden wat ik die nacht had meegemaakt.

Heb jij ook ooit zoiets meegemaakt? Deel het met ons.