Wat is liefde?

We spreken over liefde als ons gevoel in positieve zin wordt beantwoord en wij dat tegelijkertijd kunnen vergelijken met het gedrag of een houding van iemand  uit bijvoorbeeld het verleden waarvan we het gedrag en de houding niet begrepen en daardoor onacceptabel vonden. In die zin is liefde een relatief begrip. Relatief, ten opzichte van dat we gewend zijn geweest of aan dat wat we altijd hadden gehoopt te ontvangen maar nooit hebben gekregen en ervaren.

Ik koppel liefde bewust aan menselijke gedragingen omdat liefde tussen personen de basis vormt voor liefde voor je omgeving, je land en voor de wereld. Of voor zaken die respectievelijk direct  daaraan verbonden zijn, zoals je buren, politiek andersdenkenden en het klimaat.

Voor mij betekent liefde vrijheid. Vrijheid van denken en handelen en vrijheid tot bijvoorbeeld anderen, informatiebronnen en inzichten.

Vrijheid is niet absoluut, vrijheid kent haar grenzen, de grens wordt gevormd door verantwoordelijkheid. Hoe groter de individuele vrijheid, hoe groter de verantwoordelijkheid voor de ander en daarmee impliciet het collectief; je omgeving en de wereld. Zo ook is het in de liefde. Hoe groter de liefde voor de ander, hoe bewuster iemand moet zijn dat een teleurstelling als gevolg van het handelen van een ander tot verdriet kan leiden.

Liefde kent namelijk vele talen. Zo heb je bijvoorbeeld dienstbaarheid naar de ander. Inschikkelijkheid geeft ook lading aan het begrip liefde. Als ons streven is om in volledige harmonie met elkaar te leven, zullen we elkaars liefdestaal moeten leren begrijpen. En dat betekent veel vragen stellen aan de ander, het zoeken naar gemeenschappelijkheden en accepteren van denk- en handelswijzen die zo specifiek kenmerkend zijn voor die ander.

Sinds ik lid ben geworden van onze community heb ik aan mijzelf de vraag gesteld waarom wij op zoek zijn naar  (een) liefde? Op grond van voorgaande dus niet de liefde?

De Duits-Amerikaanse Joodse filosofe Hannah Arendt verklaart dit streven onder andere door dat er in elk mensenleven momenten zijn die ons in de gelegenheid stellen het ‘opnieuw geboren’ worden te ervaren. Geboorte ervaren wij namelijk onbewust als absolute vrijheid. Gedurende ons leven wordt deze permanent latent aanwezige behoefte zo ingeperkt dat er geen ruimte meer is vrijheid te ervaren en daarmee de liefde te omarmen. Amor Mundi, noemt zij dit. De wereld liefde. Een liefdesvorm die kan ontstaan als vrijheid en de daarmee samenhangend de verantwoordelijkheid op een evenwichtige wijze is ver-en gedeeld, met andere woorden, als we de wereld een beetje liefdevoller willen maken zullen we bereid moeten zijn opnieuw geboren te worden, nieuwe liefdestalen te leren en onze gedragingen vanuit het besef van verantwoordelijkheid te etaleren, in de wetenschap dat daarmee  jouw houding en gedrag  door de ander als liefde wordt ervaren.

Coenraad J.Pen